چگونگی سرکوب باروری زنبوران کارگر

محققان چگونگی سرکوب باروری زنبوران کارگر توسط ملکه را یافتند

دانشمندان دانشگاه نیوزلند اوتاگو مکانیسم مولکولی که طی آن ملکه به دقت قدرت باروری زنبوران کارگر را به واسطه آن کنترل میکند کشف کردند. در طی سالیان دراز باور بر این بود که زنبوران کارگر قابلیت بسیار کمی برای تولید مثل در کندویی با ملکه و نوزادان را دارند اما در غیاب آنها یک سوم از آنها تخمدان خود را فعال کرده و به تخم ریزی مشغول میشوند و زنبوران نری با قدرت باروری را  به وجود می آورند. در واقع این فِِرومون ملکه است که به سرکوب باروری زنبوران کارگر میپردازد اما چگونگی این موضوع تا کنون بر کسی روشن نشده بود.

حال محققان ژنتیک دانشگاه اوتاگو متوجه شدند که مسیر سیگنالینگ سلولی قدیمی به نام نوچ ( Notch ) نقش عمده ای در تنظیم رشد و نمو جنین در تمام گونه های حیوانی بازی میکند و در زنبوران کارگر نیز به محدود کردن تولید مثل در زنبوران کارگر میپردازد.

در تحقیقی که به تازگی در مجله ارتباطات طبیعی به چاپ رسید، پروفسور پیتر دیردن و همکارانش نشان دادند که مهار شیمیایی سیگنالینگ نوچ میتواند بر تاثیر فرومون ترشحی از فک پایین ملکه زنبورعسل غلبه کند و تخم ریزی کارگران بالغ زنبورعسل را افزایش دهد.

پروفسور دیردن میگوید که آنها از تاثیر سیگنالینگ نوچ بر روی مراحل اولیه رشد و نمو تخم ها در تخمدان و حتی شاید تاثیر آن برروی سلولهای بنیادی که تخمدان را تشکیل میدهند و تجزیه گیرنده نوچ در منطقه ای کلیدی در تخمدان زنبور کارگر در صورت غیاب ترشح فرومون از فک پایینی متعجب شدند .

پروفسور دیردن اینگونه ادامه میدهد ، حال تخم های زنبوران کارگر بدون فعالیت سیگنالینگ نوچ قادر خواهند بود تا به رشد خود ادامه دهند.این موضوع در تضاد نقش آن در تولیدمثل مگس میوه قراردارد که در آن سیگنالینگ برای باروری حیاتی است .

وی میگوید که تاثیر مستقیم فرومون ترشحی از فک پایین ملکه بر روی تخمدان ها و یا فعالیت آن به واسطه سینیالینگ ( علامت دهی ) میان مغز و شاخک ها مشخص نیست. او میگوید با همه این موارد میتوان نتیجه گرفت که سیگنالینگ نوچ نقشی اصلی در  فعالیت تخمدان دارد و به کنترل اجتماعی باروری زنبوران کارگر میپردازد.